Jeśli jesteśmy posiadaczami domu z ogrodem lub działki warto zająć się uprawą własnych owoców, warzyw oraz kwiatów. Ogrodnictwo może stać się naszą pasją i sposobem na relaks. Pomimo tego, że wymaga od nas systematyczności oraz dużego nakładu pracy, efekt naprawdę zaskakuje.
Mamy własne, ciche miejsce do odpoczynku wśród zieleni. Możemy rozkoszować się widokiem pięknych roślin, hodować własne warzywa lub owoce. Istnieje dużo rodzajów owoców. które możemy wyhodować we własnym ogrodzie.
Porzeczki
Owoce te lubią miejsca nasłonecznione i żyzną glebę. Dojrzewają w lipcu i sierpniu, ale mogą pozostawać na krzewach aż do przymrozków. Porzeczki możemy jeść na surowo, przygotowywać z nich przetwory, nalewki oraz wina. Są bardzo bogate w witaminy, pektyny oraz sole mineralne.
Wzmacniają odporność oraz wspomagają pracę układu trawiennego. Czarna ich odmiana zawiera 4 razy więcej witaminy C niż cytryna. Porzeczkę sadzimy od października do listopada. Dół powinien być na tyle głęboki, aby po posadzeniu porzeczka znalazła się 5 cm głębiej niż rosła w szkółce. Pędy porzeczek przycinamy 2 cm nad najniższymi pąkami, a wokół krzewu rozkładamy torf lub obornik.
Agrest
Wymaga on żyznej gleby oraz nasłonecznionego stanowiska. Dojrzałe owoce możemy zebrać w lipcu, mogą być one zielone, oliwkowe, czerwone, gładkie lub pokryte szczecinkami. Agrest działa moczopędnie, przeciwbólowo oraz oczyszczająco. Jest bogaty w witaminę A. B1, C oraz żelazo. Agrest możemy sadzić wiosną i jesienią. Najkorzystniejszy termin to druga połowa października do połowy listopada. Krzew przycinamy od razu po posadzeniu, następnie w kolejnych latach, aby zapewnił obfite plony.
Winogrona
Posiadanie własnych, smacznych winogron wydaje się w Polsce niemożliwe. Nic bardziej mylnego. Istnieją bowiem odmiany, które idealnie nadają się do naszego klimatu. Nie ustępują one ani wyglądem, ani smakiem od winogron z cieplejszych krajów. Odmiany, które mamy do wyboru sadząc winogrona to m.in. deserowa – jej owoce są duże, o smacznym, mocno wyrazistym miąższu, deserowo – winne są bardziej soczyste i częściej wykorzystywane do przetworów niż jedzenia na surowo oraz altanowe, również smaczne i do tego odporne na mróz.
Winorośl jest ciepłolubna i najlepiej rośnie w mocno nasłonecznionych miejscach. Położenie powinno być zaciszne i dobrze osłonięte od wiatru. Sadzimy je od połowy maja do października w dole o średnicy i głębokości ok. 40 cm. O tym, jak przycinać winogron dobrze poradzić się ogrodnika. Z reguły cięcie winorośli przeprowadza się w okresie spoczynku zimowego, najlepiej pod koniec lutego. Zbyt wczesne podcinanie może doprowadzić do przemarzania pędów.
Maliny
Malina czarna oraz malina właściwa najlepiej rośnie na glebie żyznej oraz przepuszczalnej i na nasłonecznionym stanowisku. Smakiem malin możemy cieszyć się w lipcu i sierpniu. Nadają się na soki, dżemy, nalewki, jednak najlepsze są jedzone na surowo. Są bardzo bogate w witaminy oraz często stosowane w leczeniu grypy, anginy czy też miażdżycy tętnic i nadciśnieniu. W porze zimowej warto okryć krzew maliny.
Jeżyny
Owoce jeżyny mają właściwości przeciwzapalne i antybiotyczne dzięki zawartości antocyjanów i garbników. Działają one również wykrztuśnie, moczopędnie oraz regulują przemianę materii. Sok z jeżyn obniża gorączkę, a herbatki mają właściwości uspokajające. Są odporne na niską temperaturę, lepiej rosną w glebie o odczynie zasadowym, dlatego warto od czasu do czasu wapnować glebę pod jej koroną. Owoce dojrzewają w sierpniu i wrześniu i mogą pozostać niezrywane aż do mrozów.
Borówka amerykańska
Dla borówki najlepszym miejscem jest zaciszne, pół słoneczne stanowisko. Dla dobrych plonów gleba musi być kwaśna i wilgotna. Wilgoci potrzebuje dużo, dlatego w okresie suszy nie zapominajmy o podlewaniu.
Zawiera ona witaminy, sole mineralne oraz wykazuje działanie przeciwnowotworowe. Przycinanie pędów borówki amerykańskiej jest bardzo ważne, pobudza ono krzew do wydawania nowych porostów. Najlepszym terminem na podcinanie jest koniec zimy lub wczesna wiosna.
Do prawidłowego wzrostu oraz owocowania krzewy owocowe potrzebują również nawozu. Nie zawsze wystarcza im składników pokarmowych dostępnych w podłożu. Wielkość oraz sposób nawożenia należy dostosować do czynników środowiskowych oraz warunków uprawy. Wysoka temperatura spowoduje poparzenie liści, deszcz spłucze preparat a mróz spowoduje, że składniki odżywcze nie przedostaną się do gleby. Zabiegi pielęgnacyjne, takie jak nawożenie czy przycinanie, warto skonsultować z ogrodnikiem.
